بنام خدا

بسیار دیده ام که نکته دانان و دانشمندانی که مطالب ارزنده و لازمشان را از طریق صدا یا سیما  به ملت ایران عرضه می کرده اند و یا حتی کارگزاران و مسؤلانی که آمار خدمات و یا متخصصینی که دستورهای لازم پزشکی و یا ایمنی جسمی و روانی به مردم می داده اند  با حالتی خاضعانه از صدا و سیما تشکر می کرده اند که به ایشان اجازه داده شده است برای ملت ایران صحبت کنند و برنامه شان را عرضه نمایند. و مجریان صدا و سیما هم با احساس اینکه واقعاً کار شگفت انگیزی انجام داده اند با حالتی منت گزارانه و مغرورانه جواب تشکر ایشان را داده اند . درصورتی که وظیفه ی صدا و سیما می باشد که محترمانه و خاضعانه همیشه از بهترین کارشناسان و اساتید و خدمتگزاران شایسته دعوت کند با صرف وقت گرانبهایشان مطالب ارزنده شان را به ملت ایران عرضه کنند و از ایشان نیز باید تشکر و قدردانی هم بنماید .و باید مجریان صدا و سیما نسبت به دعوت از کسانی که با عرضه مطالب بیهوده که اگر عاقلانه بیندیشی نه به درد دنیای مردم می خورد و نه به درد آخرت و فقط به درد افراد بوالهوسی می خورد که برنامه عمر گرانبها از دستشان در رفته و می خواهند با شنیدن و یا دیدن چیزی هرچند بی ارزش و زودگذر وقتشان را بگذرانند ، در پیش طبقات تحصیلکرده متعهد و متفکر و بلند همت احساس شرم کنند. نه این که  غافل از امکانات و وقت گرانباهایی که در اختیارشان  گذاشته شده رسالت حقیقی ی خود را فراموش کنند و به جای اینکه با فرهنگسازی مردم غفلت زده را از خواب غفلت بیدار نمایند با نواختن ساز دلشان بیشتر ایشان را چرتی و خواب آلوده کنند.

من بارها به گوش خودم از بعضی مسؤلان بلند پایه ولی کوتاه فکر و سطحی نگر صدا و سیما  شنیده ام که با افتخار بیان داشته اند : ما مطابق میل مردم برنامه ارایه می کنیم که البته همه اندیشمندان متعهد باید حدس بزنند منظورشان چه مردمی است.آری همان مردمی که برای وقتشان ارزشی قایل نیستند و بدون دقت در محتوای برنامه ها یا منتظربرنامه آشپزی مامان جون یا فیلم پرت کردن توپ به این طرف و آنطرف و یا مسخره بازی های غیراخلاقی  و یا ضد فرهنگی و بی محتوا و یا مصاحبه های افراد بی برنامه و غیر مفید و نا آشنا با علم و فرهنگ و دین و اخلاق و انقلاب  و یا فیلمهای هوس انگیزانه روابط و بگو مگوها و چانه زدنهای دو جوان نامحرم و چیزهایی ازین قماش می باشند .نه برنامه های علمی و فنی و ادبی و مذهبی و انقلابی و زیست محیطی و پرهیز از اصراف و جلوه های طبیعی و هنرهای روحانی و وقایع  تاریخی ی عبرت آموز .که البته چنین برنامه هایی هم با قصد فرهنگ آموزی  و تأثیر پذیری متأسفانه چندان مشاهده نمی شود .