هر گونه رابطه با دولت اردوغان باعث تقویت جنبه مادی وی و نیز ثبات ساسی به خصوص در داخل کشورش می شود که این را باید سیاستمداران ما متوجه باشند

کسی که با افتخار کشورش را پایگاه امن ناتو که مقر زورگویی و دیکتاتوری ی بین المللی آمریکا ، انگلستان و دیگر کشورهای اروپایی کرده است و از روز اول بوجود امدن پدیده نحس داعش از آن پشتیانی کرده است و باعث کشتار بیشمار شیعیان و نیروهای جبهه مقاومت شده است چگونه می تواند دوست ایران باشد و از او انتظار خیر داشته باشیم . فرضاً اگر ظاهراً هم تن به تحریم  اقتصادی آمریکا علیه ایران هم نداده است نه به خاطر ما بوده است بلکه به این طریق خواسته است با نشان دادن جس پایمردی کسب محبوبیت در کشورش نموده و در ضمن با استفده از آب گلالود اقتصاد ایران ماهی خودش را البته با چراغ سبزهای مخفیانه آمریکا بگیرد و اجناس خود را به قیمت تعیینی خودش به ما بفروشد و در ضمن اجناس کشورهای پشتیبان آمریکا را که مستقیماً نمی توانیم از آنها بخریم با کشیدن سود واسطه گری به ما بفروشد که هم بازار آنها از رکود در اید و هم حزب اخودش به نوای اقتصادی جهت کمک به ثبات ساسی برسد و سر و صدای مردمش را کم کند .او هر دفعه به ایران می آید اولاً می خواهد پوزخندی به کشورها و گروههای مقاومت دوست ما  بزند و بگوید نه تنها شما با ایران رابطه دارید من هم که تیشه به ریشه شما می زنم با ایران رابطه دارم و ثانیاً باعث تقویت ربطه اش شود که بتواند با سواستفاده از اعتبار ایران مخالفان ساده لوح خود را آرام کند و با اختلاف اندازی بین سیاستمداران تیز بین مخالف و مخالفان ساده لوح که قدرت تحلیل سیاستهایش را ندارند آنها را تضعیف و سرکوب کند و اینگونه با تیشه زدن به ریشه دوستانمان در داخل و خارج کشورش منتظرانه در کمینگاهی اتفاقی به ما هم از پشت خنجر بزند . همانطور که صدّام زد چون او هم با بلوف زدن خواست با ایران رابطه سیاسی برقرار کند و با ساختن چوی مسموم در داخل کشورش و دلسردی و تضعیف انقلابیونش ابتدا آنها را سرکوب کرد و سپس به ایران حمله کرد . این خلاصه ی بود ازکتاب صدها صفحه ای نانوشته  .گرچه رهبر معظم انقلاب در دیدارش او و دارودسته اش را هشیارانه و متعهدان غیرمستقیم محاکمه کرد و شاید باعث شوکه اش شد ولی این مکّار به خود مغرور طوری حرف زد که هم خودش را خراب نکند و هم بتواندبه بهانه های مختلف به سیاستهای خصمانه اش علیه شیعیان و انقلابیون ادامه دهد البته محتاطانه تر.

بنام خدا

ساده لوحانه است که سیاستمداران ایرانبعد از دهها سال چشیدن طعم تلخ و زهآگین جنایات و حیله گریهای آمریکا و کشورهای غربی بخصوص انگلستان و سپس فرانسه و داشتن دیگر دشمنان مکار و جنایت پیشه ای مثل اسراییل ، عربستان ، قطر و غیره که در تمام جنایات همدست و حتی تحریک کننده آمریکا و کشورهای غربی علیه ایران هستند ، در دادو ستد و هر تعامل سیاسی و فرهنگی با هر نفع ظاهری احساس پیروزی کنند و خنده خوش خیالانه سردهند.و بخصوص آن احساس را در مجامع عمومی طوری هم ابراز نمایند که دشمنان پست و حسودمان مشاهده کنند. زیرا تجربه نشان می دهد که آنقدر باید به این کشورها بدبین باشیم و سیاستهایشان را زیرکانه و مکارانه بدانیم که اگر بگویند ماست سفید است صد درصد مطمین نباشیم و مشکوک باشیم . چون اینانصداقتی در کارشان نیست امکان دارد اکنون رنگ و طبیعت ماست عوض شده باشد که آنها آن را به ما سفید اعلام می نمایند .و اگر هم احیاناً در موضوعی جوری کوتاه بیایند که به نفعمان باشد باز باید از ابراز آن با بوق و کرنا خودداری نماییم زیرا همین احساس خوشحالی هم دشمنان پست و تنگ چشم و لجوجمان را به خشممی آورد و لذا سعی میکنند هر جور شدهبا شگردهای مختلف و پیمان شکنی برایمان به مصیبت تبدیک کنند همانطور که تا حالا کرده اند