به نام خدا
با کمال تأسف سیاست خارجی ایران هم در وزارت امور خارجه و هم در صدا و سیما در مورد فتنه گریهای داخل سوریه بسیار ضعیف و ناکارامد است .در صورتی که می دانیم از آغاز انقلاب در آن زمانی که همه ی سردمداران مزدور و دیکتاتور کشورهای وابسته ی منطقه ای به خصوص در دوران حمله ی ددمنشانه ی صدام به ایران نه تنها در هیچ موردی حاضر نبودند کوچکترین کمکی به ما بکنند بلکه اغلبشان هرچه در توان داشتند در خدمت صدام گذاشته بودند تا باعث سقوط هرچه زودتر حکومت اسلامی ایران شوند ، سوریه و حزب اله لبنان بیشترین همکاری را با ایران داشتند و ثابت کردند لیاقت دارند به قهرمانی ی جبه ی مقاومت بر علیه صهیونیست غاصب قد برافرازند و پس از جنگ هم این سوریه بود که همیشه در کنار ایران در برابر زیاده خواهی های صهیونیست با کمال قدرت و شهامت می ایستاد و نیز ازپشتیبانی ارتش و حزب اله لبنان دریغ نمی کرد و با این کارش خشم اسراییل و آمریکا و دیگر مزدوران آمریکا و هم پیاله های منطقه ای ی صهیونیست مثل جریان وابستگان صهیونیستی داخلی لبنان و دولتهای مصر و عربستان و اردن و ترکیه و غیره را در آورده بود .تا اینکه همه ی افکار پلیدشان را روی هم ریختند و جریان قتل حریری را پیش آوردند تا بتوانند جهت دخالتی بیش ازحد تهمتی به سوریه بزنند..و به این طریق بالاخره باعث عقب نشینی ی سوریه از خاک لبنان شدند ، تا با خیال راحتتر بتواند به اختلافات لبنان دامن بزنند و با بر قراری ی بساطی آشفته در لبنان وسایل تسلط صهیونیست را در منطقه فراهم آورند .ولی دشمن جنایتکار بشریت تنها به عقب نشینی سوریه از خاک لبنان هم قانع نبود و او را به عنوان یک دشمن سازش ناپذیر خطرناک در مقابلش می دید و با وحشت به او می نگریست . تا اینکه بیداری اسلامی منطقه به رهبری ملت تونس و سپس مصر و لیبی پیش آمد .آمریکا و کشورهای زالو صفت غربی نه تنها در صدد انحراف جوش و خروش اسلامی مردم برآمدند و مزدوران ذخیره ی خود و مزدوران جدیدی را به طمع مقام و قدرت در این انقلابها به عنوان چهره های انقلابی و اسلامی نفوذ دادند ،بلکه به فکر افتادند آن را در سوریه نیز به شکل دلخواه خود شبیه سازی کنند. و متأسفانه سیاستگزاران خارجی ایران از دور فقط دلشان را به شعارهای اسلامی مردم این کشورها خوش کردند وهیچ تلاشی در جهت هشیاری مردم در شناخت دوست از دشمن و نقشه های خطرناک آمریکا در منطقه نکردند .
در صورتیکه در همین مدت سازمانهای جاسوسی آمریکا و اسراییل و کشورهای غربی با تشکیل اطاقهای فکری سری نقشه هایی کشیدند که اگر بتوانند پیاده کنند خاورمیانه ای خطرناکتر از قبل به وجود می آورند . آری نقشه های آنها اول از بین بردن سوریه ی انقلابی و تبدیل آن به سوریه ی عربستانی و سپس نابودی لبنان و بعد از آن ایران و درنتیجه خشکاندن ریشه ی تشیع به دست خیانتکاران ترکیه ای و عربستانی و قطری و غیره و برقراری حکومتهای اسلامی افراطی تحت رهبری القاعده با نقشه ی صهیونیستی همانند عربستان می باشد .که در وضعیت فعلی سیاستشان ایجاب می کند که اول سوریه را از جبهه ی مقاومت حذف کنند .
من از همان روزی که این نطفه ی تروریستی در سوریه منعقد شد احساس خطر کردم و بارها تلفنی با وزارت امور خارجه تماس گرفتم و پیشنهادها و انتقادات خود را مطرح نمودم و منتظر هم بودم سیاست فعالی از جانب ایران شروع شود ولی متأسفانه همه چیز به شوخی گرفته شد تا اینکه به صورت معظل کنونی درآمد . ایران در این مدت حتی کوچکترین اخمی به کشورهایی مثل ترکیه و عرستان که شروع کنندگان و پشتیبانان این حادثه ناگوار و خطرناک می باشند نکرد و با ایجاد قراردادهای اقتصادی با ترکیه و فرستادن قشرهای مختلف مردم به حجهای عمره ای با عنوانهای مختلف مازاد بر لزوم و خطاب کردن مرتب ترکیه و عربستان را به عنوان دوست ناخوداگاه باعث تقویت بنیه ی اقتصادی و مشروعیت بخشی در برابر اعتراضهای مردمی شان نیز گردید . درصورتیکه در این موقعیت باید علاوه بر اینکه لا اقل اعتراضات دیپلماسی به کشورهای ضد سوری به صورت علنی و رسانه ای می نمود ، در جهت تقویت جبهه مقاومت نیز نشستها و کنفرانسهای منطقه ای و بین المللی برقرار می کرد . و درصورت تکرار اعمالشان سفرایشان را احضار می کرد و به آنها اخطار می داد و در صدد رو آوردن به رهبران مخالف این کشورها و شناسایی رسمی آنها به عنوان نمایندگان واقعی مردمشان برمی امد . که اگر چنین می کرد هم باعث دلگرمی ی مردم و تقویت انقلاب داخلی ی می شد و هم دولتهایشان کمتر می توانستند در صدد سرکوبی شان برآیند و به سیاستهای مزورانه ی خود در سوریه ادامه بدهند.
ولی علارقم همه ی این سهل انگاریها باز متأسفانه وزارت امور خارجه ی ایران با برگزاری جلسات گردهمایی با مخالفان دولت سوریه نه تنها نتوانست در جهت فروکش کردن آتش فتنه کاری کند ،بلکه این کارش بیشتر باعث به رسمیت شناختن و تقویت جبهه مخالفان شد و ضربه ای مادی و معنوی بر پیکر دولت سوریه گردید .و السلام با نامه ای ناتمام
